Tuesday, May 13, 2008

Noon

Zo ontmoette ik ooit eens een Zwitser (paar weken geleden). Ik zat lekker op een lekker zittende bank, van mijn lekkere koffie te genieten en naar lekkere meiden te kijken op het lekkere grote scherm dat lekker klinkende muziek vertoonde.

De Zwitser stelde mij opeens zomaar een vraag! BAM, weg was de focus op de achterwerken van de clip. Eikel! Daarentegen was ik gevleid door mijn eigen kennis; ik wist namelijk het antwoord op zijn vraag, omdat ik in India woonde. Kon hij ook niet weten, maar het kwam hem wel mooi uit.
We raakten hierna aan de praat en hij vertelde waarom hij daar was. Ondertussen nipte ik aan mijn koffie. Bleek dat hij de scholen ging inspecteren waar hij geld had ingestopt. Samen met zijn 4 vrienden. Ze zamelen geld in en helpen daarmee scholen. Ik denk dat ik op hun site kan lezen dat je voor CHF 2500 een heel jaar een school open kunt houden, inclusief leraren en materiaal. Je weet wat ik over India denk: Indiers zelf malen er niet om. Ook niet dat het kroost van hun landgenoot niet naar school kan. Het maakt gewoon niet uit! :D
Net als Moeder Theresa hebben deze jongens wel aandacht voor de kids.

En het mooie van deze gasten is dat ze de rest zelf betalen. Ieder jaar gaat er eentje naar India om de (nu 3) scholen te bezoeken. Ze betalen het ticket, de accommodatie, het eten, de uitstapjes, nou ja alles dus, van hun eigen salaris. Alles wat ze als donatie binnen krijgen, gaat naar de Indiase scholen.
Dat vind ik nobel.

Op het moment zijn er dus 3 scholen. Deze scholen geven ze per jaar hulp. Als ze concluderen (met eigen ogen) dat een school het geld goed investeert, dan krijgen ze het volgende jaar weer geld. And so on and on. Het gaat dus per jaar. Verkwanselt een school het geld, dan stoppen ze na dat jaar de hulp.
Zo was er een directeur die van het geld een pc kocht voor zijn kantoor. Dat was niet de bedoeling. Ze hebben de hulp hierna stopgezet en een andere school gesubsidieerd.

Als je ooit filantropisch bezig wilt zijn, check dan de site die je hiernaast vindt: van noon.
Dat wilde ik even kwijt.

ALbert

1 comment:

Anonymous said...

Fantastisch dat mensen dit project bedenken en ook daadwerkelijk uitvoeren!! Net wat je schreef: erg nobel. Zakelijk maar met een groot hart. Bijzonder.
Mocht je niet een keertje mee naar zo'n school? Is vast ook interessant om te zien, toch?

Moet nog steeds lachen om je schrijven, ik zie je daar ook echt zo zitten met je bakkie leut.

Zo maak je elke keer weer iets mee, broertje!
Geniet van de kleine dingen, ok?

Liefs,
Anne