Een ezel balkt - ende!

Ik ben niet goed in politiek, dus daar bemoei ik me doorgaans niet mee. Af en toe om wat uit te lichten (Sri Lanka) of advocaat van de duivel spelen (maar da’s met alles leuk). Dit keer ga ik me er wel een klein beetje aan wagen. Maar een ieder die mijn mening omver kan blazen: go your gang. Ik leer er alleen maar van.

Laatst was er een commissie die moest onderzoeken of Nederland wel gegronde redenen had om Irak binnen te vallen cq de inval te steunen. Dat daar überhaupt een onderzoek naar gedaan moest worden, snap ik al niet. Voor de inval wist de hele wereld al dat daar geen massavernietigingswapens te vinden waren. Dat wist ik, dat wist Bush, dat wisten alle deskundigen (niet dat ik me daar onder schaar hoor…). De enige die dat niet scheen te weten was Balkenende. En dus hadden we na wat bewerkte foto’s genoeg redenen om de inval te steunen. Dat het om olie ging, mocht het klootjesvolk niet weten. Alsof we het niet al wisten.

Toen er sprake was van een onderzoek was er één persoon die daar fel tegen was, juist: diezelfde Balkenende. Heel verdacht natuurlijk.

Na het een tijd tegengehouden weten te hebben, heeft hij dat uiteindelijk verloren en er kwam toch een commissie die het ging onderzoeken (de commissie Davids). Toen er antwoorden op tafel kwamen, vond Balkenende het opeens prachtig dat er resultaten waren geboekt. Omgedraaid als een blad aan een boom.

Wat een afschuwelijke kerel. Hij verdraaid zijn eigen woorden. Hij lult voor 10 en spreekt niet eens voor 1! Want wat zegt hij nou eigenlijk? Niks. Het is werkelijk een schande dat hij nog aan de macht is. Ik vind dat echt een schande want ik schaam me ervoor. Zo is het altijd gegaan met die flapdrol. Altijd 1000 woorden zeggen en nooit een direct antwoord geven. Daar is hij te bang voor. Stel je voor dat we hem er later op kunnen pakken. Het is een meeloper die continu een wit voetje wil halen in Europa en de VS. Daarbij vergeet hij dat hij ons moet vertegenwoordigen, de laffe leugenaar.

En nu nog erger, die hele speciale commissie Davids, die dit allemaal heeft moeten uitzoeken, heeft verschillende feiten gewoon keihard genegeerd. Pardon? Zo’n commissie moet absoluut onpartijdig zijn en dat is ze dus niet. Dat is echt een regelrechte schande. Dat kan niet.

Er zijn bewijzen dat Nederland van tevoren wist dat er in Irak geen MVW waren destijds. Die bewijzen zijn genegeerd en dat is een kwalijke zaak. Er klopt dus helemaal niets van. Die gasten zijn gewoon zo corrupt als de pest.

En dan die antwoorden! Die zijn het ergste van alles wat er in Nederland gebeurt; hij zegt helemaal niks. Hij lult om alles heen en durft nooit een normaal en direct antwoord te geven. Dat is zo frustrerend.

Een journalist (volgens mij heet hij Pieter Jan Hagens) vroeg hem of hij fout zat. Hele verhalen van Lul Peter Balkenende om er omheen te praten. Vroeg die Hagens dezelfde vraag, nu iets specifieker door wat Lul Peter allemaal zei. En weer een lulverhaal van Lul Peter. En weer vroeg Hagens dezelfde vraag en weer was deze specifieker (een journalist naar mijn hart…). En jawel hoor, weer draaide Lul Peter er omheen.

Dan ga ik meteen nadenken over hoe ik die man zou aanpakken als ik tegenover hem zou zitten bij een programma op tv.

Ik: je geeft nooit duidelijk antwoord, Jan Peter (ik mag dan Jan Peter zeggen)

JP: dat doe ik wel, dat hoor je toch?

Ik: weet jij wat jij doet?

JP: nee, vertel eens.

Ik: stel, ik ben jij en jij bent een journalist die vraagt wat voor auto ik rijd.

JP: Jan Peter, wat voor auto rij jij?

Ik (als JP): nou, we hadden eerst een Audi maar mijn vrouw wilde eens wat anders. Dus hadden we besloten om naar een autodealer te gaan om wat proefritjes te maken. De eerste auto’s bevielen ons niet zo maar de vierde auto die we probeerden zat erg lekker. Hij had mooie lichtjes op het dashboard, de motor maakte het geluid als een tevreden kat die door een megafoon spint en er zat een hanteerbare pook in het midden. Eerst greep mijn vrouw nog de verkeerde pook vast, waardoor we niet veel vooruit kwamen. Er kwam wel veel uit, we kwamen alleen niet veel vooruit (JP heeft immers humor). We hebben toen een ritje gemaakt. Dit ritje voerde ons door de bossen, langs het strand, over hobbels, krappe bochten, over de snelweg en door de stad. We waren allebei heel tevreden en en hebben daarom de koop doorgezet.

[opperste stilte in de zaal]

Ik: luister je, JP?

JP: ja.

Ik: wat voor merk heb ik gekocht dan?

[JP denkt na]

Ik: begrijp je wat ik bedoel? De journalist vraagt om het merk van je auto en je praat over alles en nog wat, maar het merk geef je niet. Dus vraag me nog een keer wat voor merk auto ik rij.

JP: leuk, al die informatie, maar je hebt nog steeds geen antwoord gegeven op de vraag welk merk auto je nu rijdt.

Ik (als JP): voortbordurend op mijn eerdere woorden, kan ik je het antwoord wel vertellen: het is een rode auto, met een grote kofferbak. Er kunnen kinderen achterin zitten en hij rijdt erg lekker. De asbak blijft schoon want we roken allebei niet. Daarom kunnen we daarin los geld doen, voor de tolwegen in het buitenland (en later ook in Nederland). We kunnen het kleingeld ook voor het karretje van de supermarkt gebruiken maar dan moet er maar net een muntstuk van 50 cent in liggen. Dat is wel een goede, daar moet ik om denken om daar een paar van in te doen als ik straks wegrijd. De auto heeft ook vier wielen. Eigenlijk vijf, want er zit nog een reservewiel in de kofferbak. En in het Engels is een stuur ook een wiel, dus in Engeland zou de auto 6 wielen hebben (hij hinnikt een beetje om z’n eigen grap).

[wederom opperste stilte in de zaal]

Ik: heb je ‘m door?

JP: ja, ik begrijp ‘m wel. In het Engels is een stuur een ‘wheel’. Ik spreek wel een beetje Engels hoor.

[zaal lacht om JP]

Ik: weet je al wat voor merk auto ik rij?

JP (na lang denken en beetje schaapachtig): nee, dat heb ik je niet horen vertellen.

Ik: zo geef jij je antwoorden nou. Je zegt een hoop, maar nooit een direct en duidelijk antwoord. Als een ander niks zegt, zegt ie nog meer.

JP: zo erg is het niet toch?

Ik: jawel. Hoe moet dat thuis gaan. Jij komt thuis van een dag lang praten. Je gaat zitten en je vrouw vraagt aan je ‘Jan schatje, wil je koffie?’. Antwoord je dan ook met: koffie? Hmm, tegenwoordig kun je koffiebonen kopen die komen van eerlijke plantages. Hier krijgen de boeren meer geld voor de bonen en worden de mensen die er werken niet als slaven behandeld. Maar soms vraag ik me af of die koffie lekkerder is dan simpele goedkopere koffie, want die van de ongeslaafde arbeiders is natuurlijk een stuk duurder. Zou de eerlijke koffie (zullen we het voor het gemak even ‘eerlijke’ koffie noemen, schat? Schat? Schatje?? Nou, ik praat gewoon door, ik ben wel gewend dat niemand naar me luistert) bij de Lidl ook goedkoper zijn dan de eerlijke koffie bij de Albert Heijn? Misschien moeten we dat eens laten onderzoeken. We hebben geld zat nu we alles en iedereen kunnen uitknijpen met als wereldsmoes de crisis.

[Balkenende begint zich te irriteren]

Ik: volgens mij heb je nog steeds niet gezegd of je koffie wilt.

JP: je vroeg het ook helemaal niet aan mij.

Ik: ik heb medelijden met je vrouw, je kinderen, je buurman, je buurvrouw, je nichtjes, je neven, je ouders, je broers, je zussen, je collega’s, je chauffeur, je groenteboer, je kapper, je hond, je kat, je goudvis, je bestek, je televisie, je bank, je muren, je…

[Balkenende is opgestaan en weggelopen]

Ik (hem naroepende): het is die rode met die zes wielen, he!

Ach jongens, wat die man doet, dat kan toch niet? Hij lult altijd om de hete brij heen, en als ie wat zegt, dan liegt ie ook nog eens glashard. Dat is nu toch (voor de zoveelste keer) bewezen. Het is een angsthaas die geen verantwoordelijkheden durft te nemen.

En laat Hagens meer mensen interviewen. Die doet wat moet, namelijk een normaal antwoord proberen te krijgen op zijn vraag. Hij doet wat ik altijd zeg in zo’n Balkenende-situatie: bedankt voor de extra informatie, maar dat was de vraag niet. Dat is een zin die journalisten in hun oren moeten knopen.

En nee, ik wil geen propaganda maken voor andere partijen, mocht je dat denken. Ik vind alleen dat Balkenende op moet stappen. Op wie jij wilt stemmen, moet je zelf weten.