Niet zo 1 2 3

Soms beginnen reizen erg bijzonder. Zo sta je op dag 1 met je collega's te praten op de werkvloer, word je op dag 2 niet neergeschoten als je van Oost naar West Berlijn wandelt en sta je op dag 3 tussen het publiek bij het concert van U2 in Athene (wat een verrassing was van een Franse vriend, die ik daar opzocht).

Beide zijn trouwens aan te raden: Berlijn en Griekenland. Sterker nog, ik zou graag eens terug willen naar beide lokaties. Want ik ben waarschijnlijk de eerste persoon die naar Athene gaat en de Acropolis niet bezoekt, ook al heeft hij/zij daar wel de tijd voor :D. Heb het van een afstandje wel gezien en dat was op zich al een aardig beeld.

Berlijn is super. Wat een sfeer en bezienswaardigheden zeg. Had wel de mazzel dat ik daar iemand ken (in Oost Berlijn) die me de stad liet zien. Inclusief Unter den Linden, Kurfürstendamm, Kreuzberg, Gedächtniskirche en Alexanderplein (ja, van dat ene nummer...). En die Muur, het blijft een bijzondere gewaarwording om gewoon over te kunnen steken. Dat doet je wel wat. In ieder geval deed het mij wel wat.

Verder ook wel weer het een en ander beleefd. Maar vergeleken met de avonturen in India en Thailand zijn Berlijn en Griekenland als Gert en Hermien in een Walt Disneywijk.

Tijd om te sporten en gitaar te leren spelen.