Het is weer eens tijd om op ons eigen landje te spugen. Te kotsen. Te schij…? Hmm, dat laatste niet, vooruit dan maar. Je hoeft je niet af te vragen waarom de levensstandaard in Nederland achteruit gaat. Het antwoord wordt geleverd door de Gemeentelijke controleurs. Alsjeblieft, je hoeft er niks voor te doen, het wordt je in de schoot geworpen.

Nu mogen de kinderen weer niet naar Ajax-AZ, de bekerwedstrijd die moet worden overgespeeld omdat debiel Wesley zo nodig AZ-keeper Esteban moest aanvallen (fantastisch gepareerd door Esteban overigens!). Ik zal jullie vertellen waarom het niet mag. Oké, het wordt een beetje eentonig, dus misschien is dit de laatste keer. Voordat ik ga emigreren :’(.

Kinderen is het niet gegund om een spannend en leuk dagje te hebben. Er wordt door de controleurs niet meer zelf nagedacht (het zijn robots, zoals steeds meer mensen worden). Ze zijn bang voor hun meerderen en kunnen ook geen meer beslissingen maken. Zij worden immers weer aangesproken door hun meerderen omdat hun meerderen ook weer worden aangesproken door hun meerderen. Want alles moet volgens de regels, volgens de letter zelfs. Het is niet belangrijk hoe een ander zich voelt, wat een ander moet doormaken. Als JIJ je maar aan de regels houdt. En als het dat niet is, dan doen ze het toch niet omdat ze dan moeten werken en wat moeite moeten doen om een ander te helpen. Een ander die heel veel baat heeft door dat kleine beetje moeite en je heel dankbaar zal zijn.

Nee, dit zit er in Het Nieuwe Nederland steeds minder in. En het wordt steeds erger. Er is helemaal niemand die opstaat en zegt, ‘ach jongens, laat die kinderen lekker een dagje naar dat voetbal gaan. Dat vinden ze geweldig.’ Het kan toch geen kwaad? En het erge is, ze worden er echt niet dommer op want dat verdomde schoolsysteem is zo allerbelabberdst dat ze op school minder leren dan een dagje erop uit trekken. Dat is nog het erge van deze hele kutzooi.

Ik word er zo moedeloos van dat er niet meer naar een situatie wordt gekeken, waarna dan een menselijk besluit wordt genomen. ‘Nee, mag niet,’ is het eerste wat zulke mensen denken. En waarschijnlijk ook het enige… Verder komen ze niet met hun bekrompen en geïndoctrineerde hersens. En iedere dag lees ik over zulke situaties, echt iedere dag. Mag niet, kan niet, kunnen we niet aan beginnen. Ja maar, mijn kind is ziek dus… Ja maar, denk effe na, je begrijpt toch wel dat het niet ander kon? Nee hoor, niks mee te maken.

Het Nieuwe Nederland. We gaan Big Brother worden.
Laat die kinderen lekker een dagje naar het stadion gaan. Gaat een leraar mee als begeider en leg je onderweg uit hoe een auto werkt. En wat voor boom dat is, die je tegenkomt. Of je praat alleen in het Engels. Of je geeft ze een opdracht mee.
Allemachtig, waar hebben we het over.