bom.com

De mensen zijn de afgelopen week weer flink aan het moorden geweest. Heel knap, petje af. Bomaanslagen hier en daar, schietpartijen hier en daar. Hoe meer hoe beter! Zaai dood en verderf onder de mensheid, onder jouw eigen soort en volk (daarmee bedoel ik dus de mensheid in haar algemeenheid). Ik vind het fantastisch dat iemand zulke haatgevoelens heeft, dat hij niet anders kan dan zoveel mogelijk mensen (die hij niet eens kent) doden. Dat hij daadwerkelijk de moeite neemt om een bom in elkaar te knutselen. Dat hij de moeite neemt om de onderdelen bij elkaar te verzamelen. Dat hij daar in zijn hokje zit en zo'n ding in elkaar zet. Schroevendraaiertje, draadjes, explosieven, tijdklokje of ontstekingsmechanisme, touwtje, weet ik wat er benodigd is. Dan bedenken wat de beste plek is om zoveel mogelijk slachtoffers te maken en te bedenken wanneer en hoe je dat ding plaatst.

En al die tijd dat je dat doet, blijft dat enorme gevoel van haat, verachting, wraak in je branden. Geen moment in de periode van 'iedereen moet dood' tot het plaatsen/op die knop drukken, komen er andere ideeën bij je naar boven.

Dan is de bom klaar! Heeft een hoop zweetdruppels gekost. En daardoor extra zweetdruppels, want zo'n druppel zou nog wel eens kortsluiting kunnen veroorzaken waardoor de bom in je gezicht afgaat. Dat ding ligt ergens, in een kluisje of in een la? Mag natuurlijk niet open en bloot op straat liggen. Straks komt er een groepje kinderen en laten dat ding per ongeluk afgaan. Dan blazen die kinderen zichzelf nog op. Niet dat jij daar mee zit. Jouw morele waarden zijn immers niet meer dan nul.

Goed, die bom die ligt ergens. Ondertussen is er ook al bedacht waar en hoe je de bom gaat plaatsen. Althans, ik neem aan dat je dat in dezelfde periode doet. Of al eerder? Je moet immers rekening houden met de omgeving van de plaats; klein, groot, nat, droog, luchtdruk, elektrische spanning. Je maakt niet eerst een een bom om daarna pas een doel te bedenken. Laten we een bom maken. Ja, leuk! Zo gezegd zo gedaan. Wat doen we ermee? Weet ik veel, zoveel mogelijk onschuldigen mensen, die ook maar zijn geboren zonder hun instemming, opblazen? Ja, goed idee! Nou, da's ook toevallig dat we dan hier net een bom hebben.

Dan moet je de bom nog daadwerkelijk plaatsen. Kost ook weer tijd. Misschien wel een paar dagen of weken? Als je hem dan geplaatst hebt en eventueel scherp hebt gezet, is er ook weer wat tijd verstreken. En al die tijd is het geen enkele keer in je opgekomen dat je die mensen niet eens kent, dat ze familie en vrienden hebben. Dat ze jouw helemaal niks hebben aangedaan. Dat ze mensen zijn, die gewoon vriendelijk zijn en anderen willen helpen en helemaal geen oordeel over jou persoonlijk hebben. Het gaat totaal langs je heen dat die mensen best eens aardig kunnen zijn en jou zouden helpen als je iets zou overkomen. Die mensen moeten dood. DOOD!

Al die tijd komt er niet in je op dat het probleem niet bij die mensen ligt, maar bij jezelf. Je hebt niet door dat die haatgevoelens een soort gemoedstoestand zijn. Dat het in jou zit en niet in die mensen. Die gevoelens heb je zelf. Jij bent de enige die die gevoelens kan voelen. Jij hoopt dat je met die bom die gevoelens kan bekoren. Maar dat is niet zo, ze worden alleen maar erger. Ze gaan meer aan je vreten. Je hebt niet door dat jij de enige bent die daar wat aan kan doen. En dat je dat moet doen vanuit binnen. Niet door buiten je lichaam iets te ondernemen. Over een paar minuten zie je de mensen over de grond rollen, schreeuwend van de pijn. Ze missen benen, armen, ogen. Overal bloed en tranen. Wat een fantastisch en bekorend aangezicht.

En dan? Ben je dan tevreden? Nee. Dat kan ik je op een briefje meegeven. Je wilt nog meer ellende veroorzaken. Je honger naar de dood van anderen is hiermee niet gestild. Je eigen gevoel van haat en wraak is niet bevredigd. Dus op naar de volgende bom (niet te veel zweten!). Laat aan je voorbij gaan dat het misschien ook een mogelijkheid is om eens te bedenken dat als je zelf die haat niet meer hebt, je je dan ook niet meer zo opgelaten voelt.

Wat een zin...

Mooi he : )
De haat en woede in jouw hart zullen altijd een oneindige stroom van 'meer meer meer' veroorzaken. Denk je dan niet, pfff, ik snak naar innerlijke rust? Komt er niet eens een dag dat je toch bedenkt, ik wil meer vredigheid voelen en het lijkt er op dat ik dat op deze manier niet krijg? Dat het genoeg zo is. Dat je moe wordt van alles?

Dat is niet makkelijk. Vrede in jezelf vinden is moeilijker dan vrede bewerkstelligen tussen twee landen of volkeren. Het is moeilijker maar het geeft ook meer voldoening. Je helpt de mensheid ermee en bovenal jezelf.

Succes

Volgens leest de NSA hierna ook mijn blog. Het aantal keer 'bom' is nu wel erg vaak genoemd... : )