Food for thought

Soms vraag ik me af hè. Ik eet altijd een muffin bij mijn koffie. Die muffin eet ik soms met mijn rechterhand (ik ben links, dat verklaart dan meteen waarom ik zo creatief ben, haha) (ugh). Om iets met mijn rechterhand te doen, moet ik nadenken wat en hoe ik dat doe. Nu train ik al een heel tijdje om dingen met beide handen te kunnen (tja, je moet wat in het leven, en ik dacht, om mijn hersenen (nog) meer te stimuleren, kom, doe eens wat vaker dingen met je 'verkeerde' hand, dacht ik), maar muffins eten... Hee, verrek, die eet ik ook al langer met mijn verkeerde hand (puur uit praktische logistiek) (hou op met die haakjes!!) (jahaaa) (waar was ik?).

En daarmee kom ik meteen bij de vraag die ik mezelf stelde (dat komt omdat ik net ook een muffin aan het eten was en ik dat bewust moest doen): als je iets met je verkeerde hand eet, smaakt het eten dan anders dan als je het met je normale (haha) hand eet?

Dat kan een ja maar ook een nee zijn. Nee, omdat je te veel moet nadenken over hoe je het moet doen. Probeer maar eens het avondeten met een vork met je verkeerde hand te eten. Dat is bijna geen doen. Daar moet je gewoon moeite voor doen. Nu denk ik ook dat dat komt omdat je goede hand getraind is in de houding waarin je je vork moet houden om die in je mond te stoppen. Je moet namelijk je hand helemaal buigen, op die hoek is de verkeerde hand/pols helemaal niet getraind.

Bovendien wordt je eten snel koud, want het schiet niet op. Maar dat terzijde.

Ja, omdat je nu bewust bezig bent met wat je eet. Een muffin is niet moeilijk om te eten. Je breekt 'm geheel onder het grote gedeelte af, eet eerst de onderkant op, daarna breek je de bovenkant in tweeën en eet je dat in gedeelten op. De muffin moet je altijd meteen uit z'n papiertje halen, dat eet het best. Anders moet je op het laatst de kleine stukjes muffin met een vorkje van het papier schrapen en dat is irritant en lastig (alsjeblieft, een lesje muffin eten in 1 minuut). In principe is het eten van een muffin dus niet moeilijk. In ieder geval niet zo moeilijk als het eten met een vork met je verkeerde hand. Een goede start dus.

Het kan beide kanten op. Zou hier al over nagedacht zijn? Of zou er onderzoek naar gedaan zijn? Best interessant om erachter te komen of je denken (= aandacht of afleiding?) op deze manier je smaak aantast. Toch denk ik dat het minder smaakt omdat je hersenen te veel aandacht moeten schenken aan hoe je je hand/vork moet bewegen of vasthouden of weet ik veel.

Nou, wie weet heb ik iemand blij kunnen maken met deze post. Denk het niet, maar je weet het nooit :D.