Op veel websites kun je een bericht achterlaten. Of een mening over iets of iemand. Mensen nemen dan de moeite om iemand af te kraken of uit te schelden. Bijzonder vind ik dat altijd, kennelijk zit het je zo hoog dat wat je over iemand of iets denkt eruit moet. Terwijl het verder geen doel heeft.
Daar kan ik natuurlijk niets over zeggen, ik heb er zelfs een heel blog voor aangemaakt, haha. Dus hier gaan we weer. Wat ik nou weer las, slaat (voor Nederlandse begrippen) toch wel heel veel, zo niet alles. Lees en huiver mee, dit is nu gaande in, waar kan het ook anders, de Verenigde Staten van Amerika. Overigens heeft Hans Teeuwen een sketch over zagen, een garage en de Verenigde Staten van Amerika.
> Net opgezocht, de sketch heet Amerika (red.).
In het Amerika van de Verenigde Staten was een paar weken geleden het volgende aan de hand en waar nu veel over gesproken wordt: vrouw die 5 maanden zwanger is, zoekt ruzie met een andere vrouw (reden voor mij onbekend). De ruzie loopt uit de hand, de zwangere vrouw valt de andere vrouw aan. Andere vrouw tovert ergens een pistool vandaan en schiet zwangere vrouw vijf (vijf!!) keer in haar buik. Gevolg, kindje in buik overlijdt, de vrouw overleeft het.
Dat is het verhaal, vraag me niet om de details; ik was er niet bij. Mijn mening in deze is dus niet gebaseerd op alle feiten. Verrek, als iedereen dat nou bij zijn opmerkingen online zet, dan is er misschien een stuk minder verdriet. 'Hee Linda de Mol, vuile kankerhoer met je grote kut waar alleen maar geld in kan! Denk ik hoor, ik ken je verder niet, dus ik neem dit maar aan.' Ik neem hier even Linda, omdat zij laatst op de cover van haar blad teksten had laten zetten die haar toegestuurd waren (en worden waarschijnlijk), ofwel wat zij allemaal over zichzelf krijgt. Dat is ook een aanname, want ik heb het blad verder niet gelezen.
Waar was ik, oh ja, Amerika. Mooi land trouwens, bergen, stranden, bossen, prachtige landschappen, vlaktes, steden, valleien, je hebt er alles. En ook pistolen. Het is op zich al erg genoeg dat iemand een pistool bij zich heeft, maar dat is legaal in veel staten. Het is ook al erg genoeg dat iemand doodleuk vijf keer op een ander schiet, maar dat komt misschien door angst en stress. Het is erg genoeg dat iemand op een ander schiet die zwanger is, maar hee, dat een ander zwanger is, is niet jouw schuld, moet ze je maar niet aanvallen. En het is ook erg dat je dan niet op een been of schouder mikt, maar op de buik, wat kan komen omdat je niet goed kan mikken. Maar dat de 'zwangere' vrouw nu in staat van beschuldiging wordt gesteld voor de opzettelijke dood (moord/doodslag) van haar ongeboren kind en dat de schutter vrij is gekomen omdat zij voor zichzelf opkwam, is toch best apart.
Tja, wat moet je daar nou van zeggen? Nou, niks natuurlijk! Ik heb net geleerd dat ik mijn dikke bek moet houden als ik er het fijne niet van weet. Dus dan doe ik dat maar. Al kan ik achter mijn mening ook zeggen dat ik het allemaal niet meen, omdat ik er niet genoeg vanaf weet. En ik vind er wat van, maar dat meen ik niet.
Sorry Linda, ik weet dat je een grote doos hebt, maar daar zat de nieuwe wasmachine in. Die dingen gaan zelfs wel eens stuk bij lieve mensen.
Daar kan ik natuurlijk niets over zeggen, ik heb er zelfs een heel blog voor aangemaakt, haha. Dus hier gaan we weer. Wat ik nou weer las, slaat (voor Nederlandse begrippen) toch wel heel veel, zo niet alles. Lees en huiver mee, dit is nu gaande in, waar kan het ook anders, de Verenigde Staten van Amerika. Overigens heeft Hans Teeuwen een sketch over zagen, een garage en de Verenigde Staten van Amerika.
> Net opgezocht, de sketch heet Amerika (red.).
In het Amerika van de Verenigde Staten was een paar weken geleden het volgende aan de hand en waar nu veel over gesproken wordt: vrouw die 5 maanden zwanger is, zoekt ruzie met een andere vrouw (reden voor mij onbekend). De ruzie loopt uit de hand, de zwangere vrouw valt de andere vrouw aan. Andere vrouw tovert ergens een pistool vandaan en schiet zwangere vrouw vijf (vijf!!) keer in haar buik. Gevolg, kindje in buik overlijdt, de vrouw overleeft het.
Dat is het verhaal, vraag me niet om de details; ik was er niet bij. Mijn mening in deze is dus niet gebaseerd op alle feiten. Verrek, als iedereen dat nou bij zijn opmerkingen online zet, dan is er misschien een stuk minder verdriet. 'Hee Linda de Mol, vuile kankerhoer met je grote kut waar alleen maar geld in kan! Denk ik hoor, ik ken je verder niet, dus ik neem dit maar aan.' Ik neem hier even Linda, omdat zij laatst op de cover van haar blad teksten had laten zetten die haar toegestuurd waren (en worden waarschijnlijk), ofwel wat zij allemaal over zichzelf krijgt. Dat is ook een aanname, want ik heb het blad verder niet gelezen.
Waar was ik, oh ja, Amerika. Mooi land trouwens, bergen, stranden, bossen, prachtige landschappen, vlaktes, steden, valleien, je hebt er alles. En ook pistolen. Het is op zich al erg genoeg dat iemand een pistool bij zich heeft, maar dat is legaal in veel staten. Het is ook al erg genoeg dat iemand doodleuk vijf keer op een ander schiet, maar dat komt misschien door angst en stress. Het is erg genoeg dat iemand op een ander schiet die zwanger is, maar hee, dat een ander zwanger is, is niet jouw schuld, moet ze je maar niet aanvallen. En het is ook erg dat je dan niet op een been of schouder mikt, maar op de buik, wat kan komen omdat je niet goed kan mikken. Maar dat de 'zwangere' vrouw nu in staat van beschuldiging wordt gesteld voor de opzettelijke dood (moord/doodslag) van haar ongeboren kind en dat de schutter vrij is gekomen omdat zij voor zichzelf opkwam, is toch best apart.
Tja, wat moet je daar nou van zeggen? Nou, niks natuurlijk! Ik heb net geleerd dat ik mijn dikke bek moet houden als ik er het fijne niet van weet. Dus dan doe ik dat maar. Al kan ik achter mijn mening ook zeggen dat ik het allemaal niet meen, omdat ik er niet genoeg vanaf weet. En ik vind er wat van, maar dat meen ik niet.
Sorry Linda, ik weet dat je een grote doos hebt, maar daar zat de nieuwe wasmachine in. Die dingen gaan zelfs wel eens stuk bij lieve mensen.
No comments:
Post a Comment