63 procent van de vrouwen wil dat de financiële crisis in Nederland eerder wordt opgelost dan de wereldhonger. Dat kon ik niet geloven. En ergens kan ik dat nog steeds niet. Dat is veel hoor. Eentje was eigenlijk al veel geweest. Laat staan tien van de honderd. Maar nee, 63 van de honderd vrouwen hebben geen boodschap aan van honger stervende kinderen als ze zelf daarvoor hun gebakje en kapper voor moeten laten. 63%! En wat als je eigen kind zo van de honger verrekt dat je het langzaam dood ziet gaan? Het wordt magerder en magerder en zwakker. Het kan niet meer uit bed komen (als je dat al hebt). “Ik heb zo’n honger, mama.” En het enige wat je kunt doen, is toekijken totdat het uiteindelijk sterft. En dan zie je op tv dat een vrouw in een ander land honderden Euro’s uitgeeft aan make-up (op dieren getest), wat denk je dan? Ik kan hier absoluut met mijn pet niet bij. Vrouwen zouden emotioneel zijn en gevoelig. Maar niets van dat, keihard zijn ze als het om hun eigen portemonnee gaat. Stel je voor dat je dat handtasje niet kunt kopen. Da’s belangrijker dan dat stervende kind ergens in de wereld. Een kind dat ook ouders heeft, ouders die geen groter verdriet in hun leven zullen kennen dan hun eigen kind te zien sterven. Dat je hulpeloos bent.
Wat is dit erg zeg. Ik ben blij dat ik geen vrouw ben (ik weet het, 37% van de vrouwen denkt er anders over), anders had ik me echt de ogen uit me kop geschaamd. En ik hou er maar over op voordat ik de hele wereld bij elkaar vloek en scheld.
En nee, dames, ik weet niet wat het percentage bij de mannen is. Eerlijk gezegd ben ik bang voor dat antwoord…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment