Geweld(ad)ig

Wederom is de overheid lekker bezig. En dan heb ik het niet eens over het nemen van politieke beslissingen. Een tijd geleden lieten ze via spotjes van Postbus 51 zien dat als er geweld op straat is, je niet moest ingrijpen maar de naar de dader moest kijken (zodat je die later kon herkennen), het slachtoffer niet alleen moest laten en meteen 112 bellen. En wat zeggen ze nu? Nu zeggen ze opeens middels een tv-campagne dat je samen moet ingrijpen! “Een veilige omgeving heb je zelf in de hand”. Wat moeten we nou, op een afstand staan of ingrijpen?

Het vervelende is dat als je ingrijpt de kans groot is dat je zelf ook een klap op je bek krijgt. En dan heb je waarschijnlijk nog mazzel. Je weet niet in wat voor toestand de dader is (drugs, alcohol, compleet buiten zinnen, hersenafwijking en daarom buitensporig agressief, gevorderde thai bokser, wapen in z’n zak, etc) dus wat is wijsheid? Hem proberen bezorgd aan te spreken op het feit dat ie iemand aan het doodtrappen is, zodat ie beseft waar ie mee bezig is? Of als je de kans krijgt hem een hoek te geven zodat ie knock-out gaat? Of toch maar even wachten, foto maken en 112 bellen?
Moeilijk.

Ooit was er een vrachtwagenchauffeur die door had dat z’n truck gestolen werd. Hij sloeg de dader een gebroken kaak. Driemaal raden wie er werd gearresteerd… Heel Nederland op z’n kop. En fokking terecht! De chauffeur moest uiteindelijk een boete betalen. En ook dat vonden de Nederlanders zeer onterecht. Het liep zelfs zo hoog op, dat op een gegeven moment prins Bernhard aanbood om de boete te betalen (heel gevoelig, want daarmee maakte hij een statement). Dat werd hem door de politiek en het Oranjehuis niet in dank afgenomen. Wel door ‘zijn’ volk; de prins was de held, evenals de chauffeur. Hoe het is afgelopen weet ik niet meer.

Maar ik vind het de wereld op z’n kop en ik zal ook uitleggen waarom. Natuurlijk mogen we niet voor eigen rechter spelen, anders breekt wederom de pleuris uit. Maar als je een vrachtwagen gaat stelen, dan doe je dat met je volle bewustzijn. Je kunt dan ook nagaan dat er een kans bestaat dat je door de eigenaar gepakt wordt. Maar dat risico neem je. Dat hoort bij je (niet te accepteren) vak. Als je dan daadwerkelijk door de flinke eigenaar gepakt en bewerkt wordt, dan vind ik dat je niet moet klagen. Immers, je nam de gok dat dat zou kunnen gebeuren. En ik vind dat rechters daar rekening mee moeten houden. Zij zouden tegen de dief moeten zeggen ‘moet je luisteren, lulhannes, als je wat steelt, dan neem je een risico en die heb je maar te accepteren. Bij deze seponneren we je zaak tegen de eigenaar. De mazzel.’

Een tip: mocht het jou overkomen (inbraak ofzo), sla de klootzak op z’n smoel, sleep ‘m het huis uit en dump ‘m ergens. Dan hoef je de politie niet te bellen en hij kan ook niet bewijzen dat jij het gedaan hebt.
En dat komt van de politie zelf ; )