Hik

Net zoals heel veel andere mensen had ik vroeger heel lang de hik. Heel irritant. Ik kon het nooit uitstaan dat ik het altijd zo lang had. Maar wat doe je er aan? Zorgen dat je de hik niet krijgt. Ja haha, lachen hoor. Erg leuk. Ik werd een keer zo kwaad dat ik besloot om niet meer te hikken. En dat hielp! Ik was die keer meteen van de hik af. Dat zette me aan het denken: als ik wil dat ik stop met hikken, dan kan dat dus gebeuren.

En dus was het wachten op de hik. Uiteindelijk kreeg ik die weer (misschien duurde dat wel maanden later, geen idee meer). Ik overtuigde mezelf ervan dat ik na drie keer moest stoppen met hikken. En het lukte! Na drie keer hikken, was ik er van af. En dat gebeurde ook de daarop volgende keren. M’n hersens zijn sterker dan de hik en ik kan mijn lichaam nu overtuigen dat het moet stoppen met hikken.

En dat is de truc om van het hikken af te komen. Stop maar met je adem inhouden, op je kop een glas water drinken en weet ik al niet wat. Je moet jezelf overtuigen dat het na drie keer stopt. Dat lijkt moeilijker dan het is want je moet je ook volledig kunnen ontspannen. Moeilijk maar niet onmogelijk. Het zal de eerste paar keren misschien niet lukken. Maar probeer het iedere keer als je de hik krijgt. Hou je rustig, ontspan en wees ervan overtuigd dat het na drie keer gaat stoppen. Daar moet je zeker van zijn. Je hersens zijn immers immens sterk, die kunnen dat.

Et voila, dag hik.