Vandaag was er een vrouw op de radio die 18 kinderen heeft. 18 kinderen!! 18! Pffffff... dat is wel veel. Helemaal in deze tijd. Helemaal met al die bezuinigingen. Er was ook een kunstenares te gast (Tinkebell, zonder 'r') die even haar ongezouten mening gaf op het hebben van 18 kinderen. En dat was niet positief. Naar mijn mening ging ze daar wel iets te ver in en die moeder had er geen weerwoord op. Of moet ik zeggen, ze hoorde het gelaten aan? Want ze bleef er rustig onder en gaf heel netjes antwoord.
Hoe kom je aan 18 kinderen, vraag je je dan af? Nou, dat antwoord kun je zelf ook wel bedenken: geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. Ik kan me niet voorstellen hoe je alles moet regelen elke dag. Ieder kind moet naar school, wil naar vriendjes/vriendinnetjes, wil naar sport, etc. En dan heb ik het nog niet eens over de maaltijden. Haha, die moeder moet 3 uur vroeger opstaan om al die broodtrommeltjes klaar te maken. Hoe lang zal ze niet in de keuken moeten staan voor het avondeten? Hoe moet je nou voor 20 personen precies zo koken dat alles gaar is op het juiste moment? Respect als je dat lukt.
Maar is 18 kinderen hebben wel verantwoord? Gewetensvraag. Ik ben altijd van mening dat het hebben van kinderen een egoïstische keuze is. Je neemt kinderen voor jezelf, niet voor het kind, want dat bestaat immers nog niet. Jij koopt een Mac omdat jij dat wilt. En jij neemt kinderen omdat jij dat wilt. Afgezien van de vraag of je je kinderen wel wilt laten opgroeien in een steeds hardere wereld, vind ik dat je na je 17e kind wel eens serieus moet gaan nadenken over het gebruiken anticonceptie. Misschien een beetje grof door de bocht, maar wat voegt een 18e kind nou toe aan je leven? Ieder kind is welkom, zou je zeggen. Natuurlijk. Maar die 18e ook? Ja, die 18e ook, alleen wat voegt het toe? Wat is erg aan anticonceptie waardoor Jan nummer 3 niet geboren wordt?
De meningen zullen verdeeld zijn en dat is goed, want zo hou je de discussies gaande. Ik? Sorry, maar ik vind 18 te veel. Dan ben je de realiteit uit het oog verloren.
Hoe kom je aan 18 kinderen, vraag je je dan af? Nou, dat antwoord kun je zelf ook wel bedenken: geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. Ik kan me niet voorstellen hoe je alles moet regelen elke dag. Ieder kind moet naar school, wil naar vriendjes/vriendinnetjes, wil naar sport, etc. En dan heb ik het nog niet eens over de maaltijden. Haha, die moeder moet 3 uur vroeger opstaan om al die broodtrommeltjes klaar te maken. Hoe lang zal ze niet in de keuken moeten staan voor het avondeten? Hoe moet je nou voor 20 personen precies zo koken dat alles gaar is op het juiste moment? Respect als je dat lukt.
Maar is 18 kinderen hebben wel verantwoord? Gewetensvraag. Ik ben altijd van mening dat het hebben van kinderen een egoïstische keuze is. Je neemt kinderen voor jezelf, niet voor het kind, want dat bestaat immers nog niet. Jij koopt een Mac omdat jij dat wilt. En jij neemt kinderen omdat jij dat wilt. Afgezien van de vraag of je je kinderen wel wilt laten opgroeien in een steeds hardere wereld, vind ik dat je na je 17e kind wel eens serieus moet gaan nadenken over het gebruiken anticonceptie. Misschien een beetje grof door de bocht, maar wat voegt een 18e kind nou toe aan je leven? Ieder kind is welkom, zou je zeggen. Natuurlijk. Maar die 18e ook? Ja, die 18e ook, alleen wat voegt het toe? Wat is erg aan anticonceptie waardoor Jan nummer 3 niet geboren wordt?
De meningen zullen verdeeld zijn en dat is goed, want zo hou je de discussies gaande. Ik? Sorry, maar ik vind 18 te veel. Dan ben je de realiteit uit het oog verloren.
No comments:
Post a Comment