Er kwam weer een mooi berichtje elektronisch aanwaaien. Het ging over een ruimtesonde die 36 jaar geleden de ruimt in is geschoten. 36 jaar! Dat getal is het dubbele van 18 kinderen, hehe. Nou goed, dus 36 jaar geleden konden ze zo'n ding al maken.
36 jaar lang vliegt die sonde al met een gangetje van 17 kilometer per seconde door ons zonnestelsel en heeft daarmee een afstand afgelegd van om en nabij 18,8 miljard kilometer. Dat is nogal wat. Dat is zo ver, daar kunnen we ons geen voorstelling van maken. Het bijzondere is dat de sonde daarmee tot de grens van ons zonnestelsel is gekomen. En inmiddels vliegt dat ding er buiten. Buiten ons zonnestelsel, iets wat van de Aarde komt! Ongelooflijk.
Ik las er een artikel over en de schrijver had heel schrander opgemerkt dat "de mens daar nog nooit was geweest". Hahaha, geniaal. Hoe komt ie erop. Als tegenprestatie heb ik uitgerekend of het wel allemaal klopt, die afstanden en die snelheden, en dat komt aardig in de buurt. Wat mij verbaasde, of moet ik zeggen, 'wederom' verbaasde, zijn toch de enorme afstanden. Zo staat er namelijk in het artikel te lezen dat na 1,5 jaar de sonde langs Jupiter vloog. Weet je hoe ver Jupiter van de Aarde staat? Nou, heel erg ver, dat weten we allemaal. En de sonde deed er 1,5 jaar over. Kun je dan nagaan dat het nog 34,5 jaar duurt voordat hij de grens van ons zonnestelsel heeft bereikt? En als ik je dan ook nog eens vertel dat de sonde over 40.000 jaar (!!) pas de eerste ster bereikt (ik neem aan in dat andere zonnestelsel), dan kun je je toch daadwerkelijk niet voorstellen hoe groot het heelal is. Zeer fascinerend.
Je mag er vanuit gaan dat dat zonnestelsel ook een paar miljard sterren heeft. En er zijn miljarden zonnestelsels. Hoezo zijn wij de enigen in het heelal??
Absolutely no fucking (Milky) way!!
36 jaar lang vliegt die sonde al met een gangetje van 17 kilometer per seconde door ons zonnestelsel en heeft daarmee een afstand afgelegd van om en nabij 18,8 miljard kilometer. Dat is nogal wat. Dat is zo ver, daar kunnen we ons geen voorstelling van maken. Het bijzondere is dat de sonde daarmee tot de grens van ons zonnestelsel is gekomen. En inmiddels vliegt dat ding er buiten. Buiten ons zonnestelsel, iets wat van de Aarde komt! Ongelooflijk.
Ik las er een artikel over en de schrijver had heel schrander opgemerkt dat "de mens daar nog nooit was geweest". Hahaha, geniaal. Hoe komt ie erop. Als tegenprestatie heb ik uitgerekend of het wel allemaal klopt, die afstanden en die snelheden, en dat komt aardig in de buurt. Wat mij verbaasde, of moet ik zeggen, 'wederom' verbaasde, zijn toch de enorme afstanden. Zo staat er namelijk in het artikel te lezen dat na 1,5 jaar de sonde langs Jupiter vloog. Weet je hoe ver Jupiter van de Aarde staat? Nou, heel erg ver, dat weten we allemaal. En de sonde deed er 1,5 jaar over. Kun je dan nagaan dat het nog 34,5 jaar duurt voordat hij de grens van ons zonnestelsel heeft bereikt? En als ik je dan ook nog eens vertel dat de sonde over 40.000 jaar (!!) pas de eerste ster bereikt (ik neem aan in dat andere zonnestelsel), dan kun je je toch daadwerkelijk niet voorstellen hoe groot het heelal is. Zeer fascinerend.
Je mag er vanuit gaan dat dat zonnestelsel ook een paar miljard sterren heeft. En er zijn miljarden zonnestelsels. Hoezo zijn wij de enigen in het heelal??
Absolutely no fucking (Milky) way!!
No comments:
Post a Comment