Laatst heb ik een soort docu gezien over de film Back to the Future. Leuke film is dat. De film dus. De docu ging over de invloed die de film over de jaren heen heeft gehad. En als ik die documentaire mag geloven, dan is dat heel wat. Jammere was alleen dat het over de invloed ging die het had op de mensen, persoonlijk. Je zag dat fans een DeLorean hadden gekocht en die helemaal ombouwde tot een tijdmachine (geen echte natuurlijk). Er zijn wel 30 miljard boeken geschreven waaronder één boek waarin alles maar dan ook alles wat in de film voorkomt, vermeld wordt. Ik stelde me zo voor dat die auteur(s) elke seconde van de film hebben stopgezet en opschreven wat ze zagen.
Echte die hard fans dus. Je moet het ze nageven.
Interessant natuurlijk. Tot bepaalde hoogte. Ik had liever gezien welke invloed BTTF (zoals de film liefkozend wordt afgekort) op andere films had/heeft. Misschien een ideetje voor de makers van de docu. Wat me wel weer te binnen schoot, was de onwijze fout (niet dat ie te vermijden was...) die er in de film zit! Men zegge en schrijve:
WAAROM HERKENNEN DE OUDERS VAN MARTY MCFLY HUN EIGEN KIND NIET ALS DE 'VRIEND' VAN VROEGER?!
Iemand komt onverwachts opduiken in je leven, je wordt stapelverliefd op hem (hukhum, je eigen zoon dus), bezorgt je de vrouw van je leven (voor z'n vader), speelt en passant een stuk gitaar op het eindfeest waar zo'n beetje iedereen de kaak van op de grond valt, om vervolgens in het niets te verdwijnen ["and like that ... he's gone." sorry, ik kon het niet laten om een quote uit de beste film aller tijden te gebruiken]. En dan herken je later niet dat je eigen zoon wel heel erg veel op die jongen lijkt.
In het geval van zijn vader kan ik het wel begrijpen. Die denkt natuurlijk 'mijn vrouw (destijds vriendin) is de koffer ingedoken met die gast, daarom lijkt onze zoon er zo op'. Haha. Omdat ik wilde weten wat mensen hierover dachten, ben ik gaan zoeken op het internet. And lo and behold! Wat een commentaar zeg! En wat een bezopen antwoorden. Na een tijdje de antwoorden op dit vraagstuk te hebben gelezen werd ik moedeloos. En ben gestopt. Om je nieuwsgierigheid te lessen: incest, poging tot verkrachting, verheerlijking van geweld, racisme, het niet kunnen onthouden van een gezicht, het herkennen is helemaal niet de grootste fout; het is wat anders, slavernij en ga zo maar door. Nou jaaa zeg. Het is een luchtige, vrolijke film met een leuk en origineel idee. Ik heb de fout inmiddels geaccepteerd zoals hij is.
Soms moeten dingen nou eenmaal in een film, anders klopt het niet meer...
:D
Echte die hard fans dus. Je moet het ze nageven.
Interessant natuurlijk. Tot bepaalde hoogte. Ik had liever gezien welke invloed BTTF (zoals de film liefkozend wordt afgekort) op andere films had/heeft. Misschien een ideetje voor de makers van de docu. Wat me wel weer te binnen schoot, was de onwijze fout (niet dat ie te vermijden was...) die er in de film zit! Men zegge en schrijve:
WAAROM HERKENNEN DE OUDERS VAN MARTY MCFLY HUN EIGEN KIND NIET ALS DE 'VRIEND' VAN VROEGER?!
Iemand komt onverwachts opduiken in je leven, je wordt stapelverliefd op hem (hukhum, je eigen zoon dus), bezorgt je de vrouw van je leven (voor z'n vader), speelt en passant een stuk gitaar op het eindfeest waar zo'n beetje iedereen de kaak van op de grond valt, om vervolgens in het niets te verdwijnen ["and like that ... he's gone." sorry, ik kon het niet laten om een quote uit de beste film aller tijden te gebruiken]. En dan herken je later niet dat je eigen zoon wel heel erg veel op die jongen lijkt.
In het geval van zijn vader kan ik het wel begrijpen. Die denkt natuurlijk 'mijn vrouw (destijds vriendin) is de koffer ingedoken met die gast, daarom lijkt onze zoon er zo op'. Haha. Omdat ik wilde weten wat mensen hierover dachten, ben ik gaan zoeken op het internet. And lo and behold! Wat een commentaar zeg! En wat een bezopen antwoorden. Na een tijdje de antwoorden op dit vraagstuk te hebben gelezen werd ik moedeloos. En ben gestopt. Om je nieuwsgierigheid te lessen: incest, poging tot verkrachting, verheerlijking van geweld, racisme, het niet kunnen onthouden van een gezicht, het herkennen is helemaal niet de grootste fout; het is wat anders, slavernij en ga zo maar door. Nou jaaa zeg. Het is een luchtige, vrolijke film met een leuk en origineel idee. Ik heb de fout inmiddels geaccepteerd zoals hij is.
Soms moeten dingen nou eenmaal in een film, anders klopt het niet meer...
:D
No comments:
Post a Comment