Even wat ouders

Even op bezoek bij je ouders levert altijd weer genoeg stof op om over te bloggen. Zeker als je naar mijn ouders gaat. Dus maak je borst maar nat, haha. Wat een stomme uitspraak is dat eigenlijk. Wie heeft die verzonnen?

Waar begon het, effe denken hoor. Oh ja, met een broodje (wit bolletje dit keer) met oude kaas. Pff, ik raak er nu al geïrriteerd door. De kaas was goed, daar geen klachten over. Maar hoe het weer verpakt was. De plakjes kaas waren allemaal perfect op elkaar gelegd, maar de plakjes plakten (hoe kan het ook anders met een woord als 'plakjes'...) aan elkaar vast. Het was onmogelijk om een gewoon plak kaas eraf te halen en op je witte bolletje (brood, niet mijn hoofd; want daarop hoort boter) te leggen. Ik had een mes gepakt en heel voorzichtig tussen twee plakjes proberen te schaven om er eentje los te wikken. Nou, mooi niet! Daar kan ik dan niet tegen he.
Net als die ham die helemaal in elkaar gekruld zit. Doe effe normaal, mensen. Dan spoor je toch niet?

Daarna gingen we fietsen. M'n moeder heeft een elektrische fiets, geweldig! Op de terugweg mocht ik erop, geweldig! Dus ik zitten. Er zit een extra apparaatje op het stuur om de kilometers en de tijd en de accuduur, etc. bij te houden. Handig hoor, maar kost batterij, dus ik zet dat ding uit. Wat blijkt? Als je dat niet aanzet, dan werkt de accu ook niet! Waaat?? Dus als ze alleen dat tellertje stelen, heb je meteen niks meer aan je elektrische fiets! Wat een belachelijk systeem. Waarom doet de accu het alleen met dat apparaatje? Dat kan toch niet? Wie bedenkt dit soort dingen? Echt waardeloos.
De fiets fietste wel geweldig. Of had ik dat al gezegd?

's Avonds ging mijn moeder koken. In een kleine koekenpan was ze het vlees aan het bakken. Dus ik dacht, kom, dacht ik, ik draai dat eens om, laat ik ook wat doen voor dat lieve mensje. Brand ik toch mijn hele hand aan die kuthandgreep! Wat een debiele pan. Welke mongolide stinksadist brengt er nou een pan op de markt waarvan de handgreep bloedheet wordt?!

Daarna het toetje. Ze had slagroomijs en dat is (of vond ik) erg lekker. En aangezien ik vla ook lekker vind, dacht ik, kom, dacht ik, ik giet er een beetje overheen, want dat moet lekker zijn. En volgens mij is dat ook lekker, want dat heb ik wel eens eerder gedaan. Nou ja, of misschien toch niet. Ik heb de hele avond de smaak van 'dode rat die over een kotsend stinkdier heen had gepist' in mijn mond gehad.

Nou, daar kom ik dus ook nooit meer :D